لیورپول 0 اورتون 2

باشگاه لیورپول برای پست دفاع وسط عضو می پذیرد!

اگر می توانید هفته آینده به لیورپول سفر کنید و در حداقل چند بازی در پست دفاع میانی (حتی در گل کوچیک) انجام داده اید با باشگاه لیورپول ارتباط برقرار کنید تا تبدیل به مدافع وسط قهرمان انگلستان شوید!

شاید خواندن چنین جمله ای دردناک باشد اما عین حقیقت است! جوردن هندرسون تازه ترین (اما قطعا نه آخرین) مصدوم لیورپول در این فصل لقب گرفت. کاپیتان قرمزها که این فصل عملا از یک هافبک جنگنده تبدیل به پای ثابت قلب خط دفاع تیم شده بود، به دلیل مصدومیت از ناحیه کشاله ران در 29 امین دقیقه بازی جای خود را به نت فیلیپس داد. کلوپ پس از بازی اعلام کرد که وضعیت او اصلا جالب نیست و احتمال دوری بلند مدتش از میادین وجود دارد.

بدین ترتیب کاباک و فیلیپس تبدیل به هجدهمین زوج متفاوت لیورپول در قلب خط دفاع در فصل جاری شدند.

عملکردشان اما همانطور بود که انتظار می رفت: درک کم از بازی یکدیگر، نا هماهنگی نه چندان قابل مشهود اما قابل پیش بینی و مسلط هنگام کار با توپ اما نه قابل اطمینان.

چیزی که نمایان است، نیاز مبرم به افزایش هماهنگی و کار شدن روی این دو بازیکن، آن هم طی روز های آتی و با توجه به شرایط اسفناک حال حاضر تیم است. این در حالی است که کلوپ، دیویس و ویلیامز جوان را هم روی نیمکت دارد؛ بنابراین اگر تعداد زوج های متفاوت خط دفاع لیورپول از 20 پیشی گرفت متعجب نشوید.

البته طبق صحبت های رئیس، فابینیو هفته آینده شرایط بازی را پیدا خواهد کرد. پس منتظر تماشای نوزدهمین زوج متفاوت دفاعی لیورپول (فابینیو - کاباک) در فصل جاری باشید.

نبود هواداران بیش از پیش احساس می شود

پس از 4 سال شکست ناپذیری در ورزشگاه خانگی اش در لیگ، اکنون لیورپول برای نخستین بار از سال 1923 میلادی در چهار بازی پیاپی در سطح اول فوتبال انگلستان در آنفیلد شکست خورده است.

4 شکست پیاپی و شش بازی بدون برد! و این فراتر از فاجعه است.

همچنین در 5 بازی اخیر در آنفیلد تنها یک گل و آن هم از روی نقطه پنالتی مقابل منچسترسیتی به ثمر رسانده ایم. با این تفاسیر آخرین گل لیورپول در جریان بازی در آنفیلد به 27 دسامبر 2020 و مقابل وست بروم باز می گردد. یعنی قرمزها چیزی حدود 9 ساعت در آنفیلد موفق به گلزنی در جریان بازی نشده اند!

آخرین پیروزی در آنفیلد اما به پیش از بازی مقابل وست بروم بر می گردد! پیروزی 2-1 مقابل تاتنهام که در حضور هواداران لیورپول را به صدر جدول رساند آخرین برد خانگی این فصل تیم کلوپ است.

از نبردن ها و گل نزدن ها که بگذریم، بد نیست نگاهی به آمار شوت های تیم در این 5 بازی بیاندازیم. 6 شوت در چارچوب دربی، تعداد شوت های در چارچوب تیم در 5 بازی گذشته در خانه را به 19 رساند.

و اگر هنوز دیدار شب گذشته را از یاد نبرده اید، احتمالا از نیمه دوم تنها ضربه سر مانه و شوت محکم صلاح که پیکفورد با انگشتانش راهی کرنر کرد را به یاد خواهید آورد.

هنگام بازگشت مجدد به آنفیلد، موارد بسیاری وجود دارد که باید رویشان کار شود.

مشکلات حمله

عملکرد ضعیف لیورپول در دیدارهای گذشته دلایل بسیاری دارد اما یکی از مهم ترین مواردی که دست لیورپولِ کلوپ را بسته نه به خط دفاع و مصدومین بلکه به خط حمله و نبود هر گونه خطر و خلق موقعیت صد در صد گلزنی در یک سوم دفاعی رقبا مربوط می شود.

در نیمه اول چند حمله نه چندان زهردار و ضرباتی از راه دور به سمت دروازه اورتون روانه شد که جز شوت هندرسون و نهایت یک صحنه دیگر، دفاع اورتون و پیکفورد اصلا و ابدا به زحمت نیفتادند. هیچ نفوذی پشت مدافعین صورت نمی گیرد، اثری از کارهای ترکیبی و چند نفره داخل و پشت محوطه جریمه رقیب دیده نمی شود و در آخر هیچ موقعیت مسلم گلزنی در جریان بازی روی دروازه حریفان ایجاد نمی شود. 7 شوت و تنها 2 شوت در چارچوب در نیمه اول ماحصل حملات تیم برای جبران گل زودهنگام ریچارلیسون بود.

نیمه دوم هم چندان تعریفی نداشت. در مدت زمان 10 دقیقه از شروع بازی در نیمه دوم، 83 درصد مالکیت توپ قرمزها فقط و فقط به دو ضربه سر از مانه که یکی مهار و دیگری با اختلاف از بالای دروازه به بیرون رفت خلاصه شد. ضربات بی دقت فیرمینو و نفوذ صلاح و مانه از جناح راست را هم به کل کنار بگذارید.

نکته مثبت نسبت به یکی دو ماه گذشته و چند بازی پس از بازی مقابل پالاس، این بود که حملات تیم سریعتر، تیزتر و خطرناکتر صورت می گرفت و مقابله با آن دشوار بود اما همانطور که در مسابقات قبلی شاهدش بودیم، دوام نداشت. به زبانی ساده تر آن فشاری که برای گلزنی لازم بود روی دروازه حریف ایجاد نمی شد.

صلاح مثل دو فصل پیش، که گل نزدنش در دربی منجر به از دست رفتن قهرمانی شد، بهترین موقعیت بازی را از دست داد تا شاید این بار سهمیه اروپایی از دست برود، فیرمینو سخت اما بی هدف و بی دقت برای گشودن دروازه باعث و بانی مصدومیت ویرجیل تلاش کرد اما هیچکس آن انگیزه، روحیه و عطش گلزنی را از خود نشان نداد.

اگر از خود می پرسید چرا چیزی از تصمیم عجیب، مضحک و باورنکردنی کاوانا در اعلام پنالتی برای اورتون نمی گوییم دلیلش به آن طرف زمین باز می گردد. حتی اگر اورتون گل دوم را هم نمی زد و لیورپول تا آخر هفته برای گلزنی تلاش می کرد، باز هم به نظر نمی رسید که در اینجا گلی به ثمر برساند.

گزینه های روی نیمکت

هم مصدومیت، هم سیاست fsg و هم تعویض اجباری کاپیتان تیم در این بازی، همه و همه در بسته بودن دست کلوپ روی نیمکت تاثیر گذارند.

اما نکته قابل توجه این است که جز به بازی آمدن شکیری، بازیکن دیگری روی نیمکت لیورپول وجود ندارد که کلوپ بتواند روی او حساب باز کند و به امید تغییر نتیجه بازی او را به بازی بفرستد.

تغییر ترکیب و چینش تیم تنها تصمیمی منطقی برای رفع این مشکل و همچنین امتحان کردن دیگر ترکیب های ممکن است (چیزی که پیش از مصدومیت ژوتا و در چند بازی شاهدش بودیم). اما کلوپ فعلا علاقه ای به تست این راه حل نداشته است.

دیووک اوریگی تعویضی بود که چه انجام می شد و چه نمی شد اتفاقی رخ نمی داد، کیتا مشخصا از آن بازیکنانی نیست که رئیس به او اعتماد کند تا در چند دقیقه مانده به پایان بازی نتیجه را عوض کند، هیچ مهاجم جوان و موثری مثل هاروی الیوت روی نیمکت نیست و اوکسلید چمبرلین هم در باتلاق مشکلات خودش دست و پا می زند.

بازگشت ژوتا یا یکی از هافبک های مصدوم ... هر کدام که اتفاق بیفتد قطعا مثل محرکی تیم کلوپ را به جلو هل خواهد داد؛ در غیر این صورت اما کلوپ مجبور است چاره ای دیگر برای رهایی از مشکلات پایان ناپذیرش در این فصل بیاندیشد.

یک هفته استراحت

صحبت از هفته شد پس بیایید بهترین استفاده را از آن بکنیم. چه این بهترین استفاده به معنای فرصت دادن به جوانان و نیمکت نشینان باشد، چه بازسازی روحیه و چه تغییر تاکتیکی و برنامه تیم.

شفیلد یونایتد مقصد بعدی ست. آنها قعر نشین هستند و بازی نیز در آنفیلد برگزار نمی شود. قاعدتا این یک فرصت عالی (اگر چنین چیزی در لیورپول حاضر وجود داشته باشد) برای بازگشت به مسیر پیروزی و قرارگیری در تیم های بالانشین جدول است.

لیورپول اکنون در بدترین شرایط این فصلش قرار گرفته و دوران خوبی را به هیچ عنوان سر نمی کند. بازگشت به نوار پیروزی باید هر چه سریعتر انجام شود و گرنه شاید سهمیه اروپایی نیز مثل قهرمانی در لیگ از دست برود.